آیین نکوداشت نخستین سالگرد درگذشت استاد علی نظمی تبریزی برگزار می‌شود

به گزارش بوم هنر، “مهدی قنبروند گفت: این آیین روز پنجشنبه ۲۲ آذر ماه  ساعت ۱۶ الی ۱۸ در بلوار استاد شهریار، اول خیابان گلکار، سالن کنفرانس مجتمع فرهنگی صدرا برگزار می‌شود.

وی افزود: در این این آیین که با حضور اصحاب فرهنگ و شعر و ادب برگزار خواهد شد، سخنرانان حاضر در جمع به تبیین ابعاد مختلف شعری و شخصیتی استاد علی نظمی خواهند پرداخت.

گفتنی است استاد علی نظمی در سال ۱۳۰۶ در تبریز متولد شد. پدرش از شکارچیان زبر دست تبریز بود که در آغاز دوران شاعری فرزندش در گذشت. نظمی در قطعه مفصلی به ذوق پدرش در شکار و چیزه دستی او اشاره کرده است.

پس از سالها زندگی عامیانه، در ۱۹ سالگی به هوای تحصیل، در کلاسهای شبانه ثبت نام کرد پس از اخذ گواهی نامه ششم ابتدائی، به فراگیری صرف و نحو و خواندن کتب قدیمه از جمله گلستان سعدی، کلیله و دمنه، مقامات حمیدی و تاریخ معجم که از مهمترین متون ادبی هستند پرداخته و ۶ سال به شاگردی اساتید ادبیات عرب را برای فراگیری این حوزه مشغول بود.

او سرودن شعر را با شاگردی نزد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی خان وقایعی آغاز کرد و ادامه داد و سالهای بسیاری به مطالعه بسیار در خصوص ادبیات پرداخت.

سال ۱۳۲۵ خورشیدی، سال مهمی استاد نظمی بود؛ با انتشار یکی از اشعار او در جراید آن زمان، در میان اهل فضل و ادب جلوه گر شد و در مسیر تعالی دنیای کلماتش قرار گرفت.

وی با علاقه خاصی که به اشعار شیخ اجل، سعدی شیرازی داشت، با شیوه ای ساده و روان شعر سرود؛ در استقبال از اشعار کهن ذوقی بسیار از خود نشان داد و در زمانی کوتاه به شمع جمع ادبا تبدیل شد.

در بهره گیری از ترکیبات نو، تعبیرات پخته و مضامین بدیع مجموعه اشعار او که با نام «دیوان هفت شهر» شهرت یافته، به عنوان مجموعه ای قوی و مثال زدنی شناخته شد.

استاد علی نظمی علاوه بر توانمندی در حوزه کلام، به جهت حسن خلق و سجایای اخلاقی نیز از سرآمدان عصر حاضر بود.

وی با زندگی ساده و بی آلایش و خانواده ای بزرگ با ۹ فرزند، چنان در دل دوستان و آشنایان راه یافت که جایگاهی عزیز و رفیع در نگاه دوست و آشنا دارند.

صفای دل، پاکی ضمیر، صداقت و دوستی بی ریا، از این شاعر معاصر چهره ای ارزشمند و مثال زدنی ساخت و با وجود سن و سال ایشان، همچنان یکی از مراجع رجوع جوانترها و علاقمندان به ادبیات محسوب می شد.

علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از این شاعر پرتلاش به چاپ رسیده که از جمله این آثار می توان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد.

استاد نظمی تبریزی قریب به ٣٠سال با استاد شهریار ارتباط صمیمی و نزدیک داشته و همین مراودت باعث شد تا سال ١٣۶٧ خورشیدی پیکر مرحوم محمدحسین شهریار به دست ایشان در مقبره الشعرای تبریز دفن شود.

همچنین شورای ارزشیابی هنرمندان کشور پس از بررسی آثار شاعران بالای ۶٠سال که دیوان اشعار آنها چاپ شده است، نظمی تبریزی را به عنوان پیشکسوت شعر و ادب ایران زمین معرفی کرد.

استاد نظمی نخستین شاعر آذربایجانی است که تندیس وی به دست مجسمه ساز معروف استاد احد حسینی در زمانی که در قید حیات بود، ساخته شده و در یکی از میادین شهر تبریز و در نزدیکی محل سکونت و زادگاه شاعر نصب گردید.

استاد علی نظمی تبریزی، با وجود کهولت سن به فعالیت ادبی خود و همراهی با تلاشهای فرهنگی شهر ادامه داد و در جایگاه ریاست انجمن ادبی «بزم سخن» منشا خیر و برکت برای شهر و کشورمان بود.

این شاعر خوش آوازه بیست و پنجم آذرماه ۱۴۰۲ چشم از جهان فرو بست.