سه شنبه, ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ / ۰۱:۰۵:۳۵
بیانیه هیئت داوران سی و چهارمین جشنواره استانی تئاتر توسط احمد جولائی قرائت شد.
به گزارش بوم هنر، متن این بیانیه به شرح ذیل است:
نمایش فرصتی برای دیدن و دیده شدن آدمی را فراهم می‌سازد؛ صاحبنظران و نظریه پردازان، خصوصا از نگاه مردم شناسی (آنتروپولوژی) نمایش را همان برآیند رسوم، آئین و مناسکی دانسته اند که بشر با آن خو گرفته و عمل می کند؛ قابل اهمیت‌ترین آنها نظریه استقرائی و نگاه سرجیمز فریزر است، و در بخش کارکرد گرائی، برانیسلاو مالینوفسکی و همینطور نظریه ساختارگرائی لوئی اشتراوس می باشد. این ارمغان تئاتر را که برآیند اندیشه جهانی است، قابل تعمیم به همه جای کره خاکی است.
تئاتر در حقیقت آینه ای است در مقابل آئینه‌داری، تئاتر آئینه دار حقیقتی از زندگی است، که زندگی را نمایندگی می‌کند. به بیان و زبان فنی خود.
تئاتر به مثابه یک مانور (رزمایش) در زندگی است که می‌توان در شرایط ویژه حضور داشته به تجربه‌گری پرداخته و با کمترین صرف زمان و هزینه با مشارکت در تجربه صحنه به نتیجه مطلوب و کم خطر دست یابد.
مدرسه زندگی معمولا هزینه ای به گرانی فتیله عمر دارد، در حالیکه تئاتر به عنوان برشی از یک زندگی فرصت مشارکت را در تجربه دیگران و انتقال تجارب خود به دیگران برای هنرمند و مخاطب فراهم می‌سازد.
کی می توان از هنر تئاتر و نمایش نام آورد و آذربایجان را نادیده انگاشت. هنوز تفنگ مجاهدین و سرداران ستارخان و باقرخان گرم بود که مردمانش در آستانه انقلاب اسلامی با تقدیم شهداء، پرچم ۲۹ بهمن را افراشتند. آذربایجانی که مهد فکر، دانش و عمل است.
کانون این فعالیت، تبریز مانند هنگامه‌ای که در سال ۱۸۷۹ کشیش پاپازیان از از بنیان‌گذاران تئاتر تبریز برای کمک به مردم قحطی زده شهر وان، در خانه خود مبادرت به اجرای نمایش “پادشاه آشوت”، و “گرسنه” نموده و همه وجوهات آنروز آن را که شامل هشت لیره می شد برای کمک به قحطی زدگان فرستاد.
چرا که وظیفه تئاتر به عنوان یک ساختار و پدیده اجتماعی، اطلاع‌رسانی و کاستن از آلام ابناء بشر بوده و هست. و چه کسی بهتر از مردم آذربایجان. زیرا اینجا یکی از دروازه‌های ارتباط فرهنگی و هنری مردم ایران با دیگر جوامع، بخصوص اروپائیان بوده است.
سی و چهارمین جشنواره تئاتر استانی آذربایجان‌شرقی در حالی برگزار گردید که اینبار جشنواره خیمه‌گاه خود را در شهری قدیمی و میان مردم خونگرم مرند برپا کرد. در این دوره از جشنواره به زعم اهل هنر و داوران از چند نکته به سادگی نمی‌توان گذشت از جمله:
الف: آغاز جشنواره با اجرای تکم‌گردانی و زنگ آغازین جشنواره به سبک مدرسه‌ها، محل یادگیری و آموختن، توسط یکی از پیشکسوتان مرند به صدا درآمد.
ب: همت و همیاری مسئولان فرهنگی، هنری و اجتماعی مرند که جا دارد مورد توجه و تقدیر قرار گیرد.
همتی که باعث شد همه هنرمندان شرکت کننده در طول برگزاری جشنواره میهمان ستاد برگزاری و مردم خونگرم مرند باشند و آثار یکدیگر را دیده و به تبادل تجارب بپردازند.
ج: عنصر زنان و حضور فعال آنان به عنوان نیمی از جامعه در این جشنواره در خور توجه و حضوری قابل قبول می‌نمود، هنرمندانی که در جای جای جشنواره و مسئولیتهای مختلفی نظیر نقش‌آفرینی بر صحنه، کارهای فنی و برپائی نمایشگاه آثار هنری و صنایع دستی نقشی متعالی را به تماشا نهادند.
د: آموزش تئاتر به عنوان پدیده‌ای پیچیده و اجتماعی، مرهون تلاش و آموزشهای گوناگون تجربی و آکادمیک است. لذا امکان فراهم نمودن آموزشهای کوتاه، میان و بلندمدت می‌تواند اثری شگرف در شکوفائی استعدادهای مردمان و جوانان این خطه داشته باشد.
هـ: نقد و بررسی آثار هنری در بالا بردن سطح کیفی و اشاره به نقاط ضعف احتمالی در تولیدات هنری و نمایشی بسیار راهگشا خواهد بود، فعالیتی که در سی و چهارمین جشنواره استانی تئاتر آذربایجان‌شرقی شاهد آن بودیم.
و: اطلاع‌رسانی در عصر ارتباطات موضوعی بسیار حائز اهمیت است، این جشنواره می‌توانست با اطلاع‌رسانی و پوشش خبری بهتر به سمع و نظر علاقمندان بیشتری می رسید.
هیئت داوران سی و چهارمین جشنواره استانی تئاتر آذربایجان‌شرقی
مهدی لزیری، سیروس مصطفی، احمد جولائی
