جمعه, ۱۶ خرداد ۱۴۰۴ / ۰۸:۴۵:۰۸
حسین فدایی‌حسین که کتاب «مجموعه نمایشنامه‌های محبوب کودکان» با ترجمه او در بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان رونمایی شد، بر این باور است که جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی برای گروه‌های نمایشی، ایجاد انگیزه می‌کنند.
به گزارش بوم هنر به نقل از روابط عمومی بیست و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، حسین فدایی‌حسین درباره انتشار کتاب «مجموعه نمایشنامه‌های محبوب کودکان» و رونمایی از آن در بیست و هفتمین دوره از جشنواره نمایش کودک و نوجوان گفت: این کتاب گلچینی از سیزده نمایشنامه کلاسیک و معاصر برای کودکان و نوجوانان است.
او افزود: این نمایشنامه‌ها به دو بخش نمایشنامه‌های ویژه مخاطبان کودک و نوجوان و نمایشنامه‌هایی که توسط کودکان و نوجوان قابل تولید و اجرا هستند، تقسیم شده است. فهرست نمایشنامه‌های بخش اول عبارت است از «جادوگر اُز»، «جزیره گنج»، «باد در درختان بید»، «قاصدک» و «در فراموش‌شده» و فهرست بخش دوم شامل نمایشنامه‌های «غاز طلایی»، «شتر چگونه کوهان‌دار شد؟»، «اولین نامه چگونه نوشته شد؟»، «چه کسی آخرین بار خندید؟»، «سیندرلای چینی»، «آقاخرگوشه آقاپلنگه را به سواری می‌برد»، «غول‌ها» و «سه بچه‌گربه» می‌شود.
این پژوهشگر و نمایشنامه‌نویس تصریح کرد: پنج نمایشنامه بخش نخست این کتاب، شامل متونی هستند که مخصوص اجرای بزرگسالان برای کودکان در نظر گرفته شده است، البته به موازات این رویکرد حرفهای در اجرای نمایشنامه‌ها برای کودک و نوجوان، معتقدیم تحت شرایط خاص و با متون مناسب، بچهها هم می‌توانند برای هم‌سن‌وسالان خودشان نمایش اجرا کنند. هشت نمایشنامه بخش دوم کتاب، متونی هستند که بچهها می‌توانند آن‌ها را به شکل غیررسمی و با رویکرد بداههپردازی در بازیگری اجرا کنند، البته در این دو بخش متونی هم وجود دارند که می‌توانند هر دو کارکرد را داشته باشند.
فدایی‌حسین ادامه داد: برخی از نمایشنامه‌های کوتاهتر بخش دوم از ادبیات نمایشی بزرگسالان اقتباس شده‌اند و در بعضی موارد بچهها می‌توانند صحنههای جالبی از نمایشنامه‌های بلندتر بخش اول را نیز بسازند. برخی از این آثار، داستان‌های غیراقتباسی دارند و بعضی نیز برگرفته از ادبیات، داستان‌های عامیانه و افسانه‌ها هستند، البته برخی دیگر از کارها نیز، کمدی، درام، رئالیستی و تخیلی هستند.
او درباره ترجمه این کتاب اظهار کرد: این کتاب در اصل ترجمه‌ای از کتابی با همین عنوان است که توسط کلمن.ای.جنینگز و اوراند هریس گردآوری شده است و تنها ترجمه این کتاب به عهده من بوده است. البته در مقدمه کتاب جناب داوود کیانیان پژوهشی را در زمینه نمایشنامه‌های تألیف و ترجمه شده در حوزه کودک و نوجوان در ایران انجام داده‌اند که قابل توجه نیز هست.
فدایی‌حسین ادامه داد: این کتاب ۲۴۷ صفحه‌ای توسط انتشارات نمایش با تیراژ هزار نسخه منتشر شده است.
او درباره اجرای اثر «سینا و غول نخودفرنگی» در بخش مهمان بیست‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، گفت: داستان نمایش «سینا و غول نخودفرنگی» مربوط به خانواده‌ای است که والدین آن، به‌شدت درگیر فضای مجازی هستند. همین امر نیز سبب شده که بین افراد خانواده جدایی و بی‌توجهی ایجاد شود. در ادامه، سینا پسر نوجوان خانواده آرزو می‌کند که غولی داشته باشد تا بتواند به وسیله آن سرگرم شود. پس از این آرزو، غولولو وارد نمایش می‌شود و اتفاقات جالبی را رقم می‌زند. در واقع محتوای اصلی این نمایش مسئله عدم‌ارتباط افراد خانواده، به دلیل درگیر شدن در فضای مجازی است.
او درباره دلیل اجرای این اثر در جشنواره، بیان کرد: فکر می‌کنم، موضوع خانواده و فضای مجازی که این روزها مسئله بیشتر خانواده‌ها نیز هست، به عنوان یک موضوع روز و مهم می‌تواند برای مخاطب امروز راهگشا و مؤثر باشد؛ بنابراین مهم‌ترین مفهوم و معنایی که این اثر می‌تواند برای مخاطب کودک و نوجوان به همراه داشته باشد، همین مسئله اهمیت دادن به خانواده و ارتباط آن‌ها با یکدیگر و در جهت رفع مشکلات است.
این پژوهشگر و مدرس دانشگاه که دوره‌های متعددی را با عناوین مختلف در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان حضور داشته است، درباره تأثیرگذاری این رویداد گفت: به‌طور‌کلی، جشنواره‌ها رویدادهایی مقطعی هستند و در مدت زمانی کوتاهی در سال اتفاق می‌افتند، به همین خاطر نیز نمی‌توانند چندان بر مخاطب تأثیرگذار باشند.
فدایی‌حسین ادامه داد: در واقع این نوع جشنواره‌ها و رویدادهای فرهنگی بیشتر برای گروه‌های نمایشی، ایجاد انگیزه می‌کنند تا نمایش‌هایی را برای شرکت در جشنواره تولید کنند.
او بر لزوم نمایش آثار جشنواره در سراسر کشور تأکید کرد و افزود: بدیهی است که اگر جشنواره تنها به برگزاری ختم نشود و شرایط اجرای نمایش‌های شرکت‌کننده در جشنواره را برای سالن‌های دیگر و مخاطبان کودک و نوجوان در سراسر کشور، فراهم کند، بسیار بهتر و تأثیرگذارتر است.
این کارگردان، حفظ شور و اشتیاق جشنواره در طول سال را یک ضرورت خواند و اظهار کرد: متأسفانه جشنواره در مقطعی کوتاه، همراه با فشار و استرس و صد البته شور و هیجان زیاد، برگزار می‌شود اما بلافاصله پس از اتمام جشنواره، همه این شور، شوق و هیجان فروکش می‌کند و عملاً تمام رویدادها به فراموشی سپرده می‌شود.
فدایی حسین تصریح کرد: به نظرم اینکه بتوانیم تمام شور، شوق و هیجان این دوره را در طول سال حفظ کنیم و اجراهای متعددی را برای گروه‌ها در کل کشور برنامه‌ریزی کنیم، اتفاق بسیار مهم و خوبی است.
