شنبه, ۲۴ خرداد ۱۴۰۴ / ۱۰:۱۹:۱۵
به گزارش بوم هنر، درگذشت شاعر زنده یاد، یدالله مفتون امینی که یکی از قله های رفیع شعر و ادب معاصر بود، بی تردید ضایعه ای دردرناک به میراث داران و رهروان شعر اوست. او، که اشعارش، قریحه ای نو داشت و هرگز حتی در سالهای پایانی عمرش، آن قریحه را ترک نکرد.
درگذشت این شاعر پرآوازه را که به دیار زرخیز آذربایجان تعلق داشت را به عموم علاقمندان و قافله فرهنگ و هنر تسلیت گفته آرزومند استمرار راه این شاعر فقید هستیم.
یدالله مفتون امینی متخلص به مفتون، شاعر معاصر ایرانی بود. وی در ۲۱ خرداد ۱۳۰۵ در شهرستان شاهین‌دژ دهستان هولاسو که در کناره زرینه رود و آذربایجان قرارگرفته، زاده شد.
وی پس از گذراندن دبستان و دبیرستان در تبریز به تهران آمد و وارد دانشگاه شد. او دانش‌آموختهٔ رشتهٔ حقوق قضایی از دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود. از سال ۱۳۲۸ تا ۱۳۵۹ یعنی ۳۱ سال در وزارت دادگستری خدمت نمود.
امینی در آغاز شاعری کلاسیک و کهن‌پرداز بود اما بعدها، به‌ویژه طی سالهای پس از انقلاب ۱۳۵۷، به شعر بی وزن و قالب‌های نوپردازانه روی آورد. وی علاوه بر شعر فارسی، اشعاری نیز به زبان ترکی سروده‌است. او در دومین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش آزاد برگزیده شد. امینی در ۱۰ آذر ۱۴۰۱ در ۹۶ سالگی درگذشت.
کولاک، انارستان، عاشقلی کروان، نهنگ یا موج، گزینه کولاک و انارستان، فصل پنهان، گزینه اشعار، یک تاکستان احتمال، سپیدخوانی روز، عصرانه در باغ رصدخانه، من و خزان و تو، شب هزار و دو، اکنون‌های دور، از پرسه خیال در اطراف، وقت سبز، جشن واژه‌ها و حسّ‌ها و حال‌ها، طلایی/خاکستری/رگبار، گزینه اشعار، آجی چای و مستقیم تا نرسیده به صبح، آثار این شاعر فقید است.
