روحالله رشیدی در شب روایت استاد قره باغی، او را یک چهره منحصربهفرد و شناخته شدهی بینالمللی در موسیقی معرفی کرد که مورد تایید اهالی حرفهای موسیقی است.
به گزارش بوم هنر، به مناسبت هفته هنر انقلاب اسلامی، شب روایت استاد قرهباغی معروف به نغمهخوان انقلاب با حضور دکتر روحالله رشیدی، فعال فرهنگی و اجتماعی و غلامرضا میرزازاده، رییس انجمن موسیقی استان وجمعی از علاقهمندان به موسیقی در مجتمع فرهنگی و هنری تبریز برگزار شد.
در ابتدای نشست کلیپی از زندگینامه استاد و معرفی آثار شاخص او پخش شد. در ادامه رشیدی با پرداختن به جنبههای عمومی و روایت بخشی از زندگی حرفهای استاد قره باغی گفت: استاد قرهبای از شخصیتهای برجسته هنری کشور و همشهری ما بود و من افتخار همکاری با ایشان را کسب کردم. من در عرصه تخصصی موسیقی صاحبنظر نیستم اما از نظر جنبه عمومی و اجتماعی شناخت نسبی به ایشان دارم.
او ضمن تشکر از برگزاری این نشست در هفته هنر انقلاب اسلامی ادامه داد: استاد قره باغی یک شخصیت ملی و بینالمللی بود که هنر معاصر هرگز او را از یاد نخواهد برد. ما باید رسالتی که در مورد شناختن و شناساندن هنرمندان بزرگ منطقه و کشور کوشا باشیم و رسات خودمون را انجام دهیم. من هم به واسطه برخی از دوستان با استاد آشنا شدم و حاصل این آشنایی کتابی به نام «متولد بهمن» است که گوشه هایی از زندگی و فعالیت او را گردآوری کردهام.
رشیدی در مورد رمز ماندگاری و تاثیر آثار و هنر بزرگان هنری گفت: هنر و جایگاه یک هنرمند از دو وجه قابل ارزیابی است. اولی وجه تکنیک و دانش حوزه فرد و در اینجا مشخصا موسیقی است که بنده در این مورد صاحبنظر نیستم و صرفا بیانات و تحلیلها و تعاریف دیگر بزرگان موسیقی را گزارش کردهام. همه اساتید دورههای مختلف موسیقی بر وجه نابغهگون او در این عرصه صحه میگذارند. او تحصیلاتش هم مرتبط با موسیقی است و تا عالیترین سطوح موشیقی پیشرفته است، حتی در اپرا هم که نیازمند قابلیت و توانمدی خاصی است مشغول میشود. در آموزش موسیقی هم فعالیت چشمگیری داشت و نسل جدید خوانندگان به ویژه خوانندگان ستاره دهه ۷۰ در موسیقی پاپ اغلب از شاگردان استاد در صداسازی و سلفژ بودند و او در این زمینه نابغه بود. زمانی که فردی را به عنوان هنرمند انقلابی معرفی میکنیم اغلب تصور این است که او دارای مهارتی متوسط است و به واسطه گرایشات ایدولوژیک برجسته شده است اما در واقع این گونه نیست.
نویسنده «متولد بهمن» ا اشاره به جنبههای اجتماعی زندگی استاد قرهباغی گفت: ما به دیالکتیک بین هنر و جامعه هستیم. استاد قرهباغی نمونه بارز این دیالکتیک است و رسالت تاریخی و اجتماعی خودش را انجام میدهد. وقتی که مردم ایران در حال حرکت به سمت تاریخسازی در دوران انقلاب بودند به این درک و فهم رسیده بود که باید با این حرکت جهانی همراه باشد. او این کار را نه با نگاه به مادیت و نه حتی احساسی که بر اساس منطق و شعور انجام میدهد و هنرش را در خدمت یک نهضت جهانی در میآورد. بنابر این او جایگاه بسیار بالایی دارد و همه کارشناسان هنر و تاریخ هنر این موضوع را تایید میکنند.
در ادامه، رییس انجمن موسیقی ایران درباره نحوه آشنایی و تجربه همکاری با استاد قره باغی و خصوصیات اخلاقی او گفت: استاد قرهباغی سال ۸۱ به تبریز برگشت اما من از نظر موسیقی در حدی نبودم که بتوانم به ایشان نزدیک شوم. اولین آشنایی ما در سال۸۷ اتفاق افتاد. من از دور پیگیر فعالیت ایشان بودم و کُری که استاد قرهباغی تربیت کردند دوران طلایی کُر تبریز بود که قبل و بعد از او تجرب مشابهی نداریم. استاد قرهباغی با اینکه به هنرجوها صداسازی و سلفژ آموزش میداد، اجراهای درخشانی هم داشت. شاگردانی که این استاد تربیت کرد در حال حاضر به اساتید حوزه موسیقی تبدیل شدهاند. حتی کسانی که به صورت مستقیم توسط استاد آموزش ندیدهاند تحت تاثیر ایشان بودهاند.
میزازاده با یادآوری جایگاه ویژه استاد قره باغی در موسیقی ایران و جهان گفت: در اولین تجربهای که در همکاری با ایشان داشتم از میزان تسلطش بر بخشهای مختلف موسیقی و هوشش در درک جنبهههای مختلف یک کار شگفت زده شدم. اغلب کارها را بدون تکرار و یک بار اجرا میکردند و به بقیه م کمک میکردند کار خروجی خوبی داشته باشند.
او با اشاره به تسلط قرهباغی به امور سیاسی و اجتماعی تاکید کرد: استاد علاقهای به معاشرت با مسوولان نداشت و تنها برای اجرای کارهای ماندگار در جلسات شرکت میکرد. در این جلسات هم صریحالهجه بود و به راحتی انتقادات خودش را مطرح میکرد. توصیه میکنم همه و بهویژه دانشجویان موسیقی کتاب «متولد بهمن» را بخوانند. چون استاد کسی بود که در مواقع حساس تاریخی کشور واکنش به موقع و روشنی داشت و خودش هم در آن روند تاثیرگذار بود. در سنین بالا هم از تلاش برای تولید آثار ماندگار دست نکشید و هرموقع لازم بود به موقع در صحنه حاضر میشد.